News Update Zorg | Week 41

7 oktober 2020

Op 1 oktober 2020 heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag geoordeeld dat het beleid van vijf zorgkantoren ten aanzien van de inkoop van langdurige zorg in ieder geval voor 2021 onrechtmatig is.

Voor de twee jaar erna merkte de voorzieningenrechter op dat het niet getuigt van zorgvuldig contracteren als van een wederpartij wordt verlangd om te tekenen voor een periode van drie jaar, maar onduidelijk blijft wat de voorwaarden zijn in het tweede en derde jaar. Dat geldt ook als het inderdaad mogelijk is voor die zorgaanbieder om eerder uit te stappen, zoals de zorgkantoren meermaals hebben benadrukt. Voor zorgaanbieders en hun cliënten zijn juist continuïteit en daarmee goede meerjarenafspraken belangrijk. Dat de zorgkantoren beschikken over een aanmerkelijke marktmacht aan de inkoopzijde is in dat kader niet behulpzaam.

De procedure was gestart door 68 zorgaanbieders voor langdurige zorg, zoals ouderenzorg, gehandicaptenzorg en ggz. De zorgaanbieders waren het niet eens met de wijze waarop de zorgkantoren het nieuwe inkoopbeleid voor de komende jaren hadden vormgegeven en zij hadden met name bezwaar tegen de geboden tarieven. Volgens de zorgaanbieders waren deze niet reëel, niet kostendekkend en werd met de tarieven geen recht gedaan aan de verschillen tussen zorgaanbieders in de Wet langdurige zorg ("Wlz"). De kwaliteit van de zorg komt daarmee onder druk te staan.

De voorzieningenrechter heeft vastgesteld dat de vijf zorgkantoren gehouden zijn reële tarieven te bieden, omdat zij gebonden zijn aan de aanbestedingsbeginselen, waaronder het beginsel van proportionaliteit en transparantie. De rechter heeft daarbij overwogen dat het op de weg van de zorgkantoren ligt om op controleerbare wijze te motiveren waarom er volgens hen sprake is van reële tarieven. De voorzieningenrechter verwierp daarmee het standpunt van de vijf zorgkantoren die vonden dat het op de weg van de zorgaanbieders ligt om aan te tonen dat de geboden tarieven niet reëel zijn.

De voorzieningenrechter meent dat de zorgkantoren niet hebben voldaan aan hun motiveringsplicht, omdat zij (i) niet hebben toegelicht waarom met het gehanteerde kortingspercentage op het door de Nederlandse Zorgautoriteit ("NZa") vastgestelde maximumtarief nog sprake is van reële tarieven; en (ii) niet hebben onderbouwd dat de zorg in algemene zin doelmatiger kon worden georganiseerd op grond waarvan de zorgkantoren juist meenden dat een kortingspercentage van 6% was gerechtvaardigd. Daarvoor was sprake van evident wezenlijke verschillen tussen de zorgaanbieders. Met de zorgaanbieders is de voorzieningenrechter van mening dat de zorgkantoren ten minste per sector hadden moeten bekijken wat haalbaar is qua tarifering, in welk opzicht en in welke mate een grotere doelmatigheid kan worden bereikt en in hoeverre een kortingstarief kan worden toegepast. Dat vergt een deugdelijk onderzoek en precies dat hebben de zorgkantoren nagelaten.

De voorzieningenrechter heeft de zorgkantoren verboden hun inkoopprocedures voort te zetten, totdat zij alsnog middels onderzoek heeft kunnen aantonen dat sprake is van reële tarieven. Zolang daarvan geen sprake is, moeten de vijf zorgkantoren minimaal het tarief hanteren dat in 2020 is toegepast.

Naar aanleiding van de uitspraak is toegezegd de samenwerking tussen zorgkantoren en zorgaanbieders te intensiveren om voor de zorgvragers goede, toegankelijke en betaalbare langdurige zorg beschikbaar te houden.

Lees hier de volledige Zorg News Update van week 41.

MONITORING WETSVOORSTELLEN ZORG

Op onze website vindt u een overzicht van de aanhangige en recent in werking getreden wetsvoorstellen in de zorg. Per wetsvoorstel kunt u de volledige naam, actuele status en bijbehorende documenten raadplegen. Zo heeft u een volledig en actueel overzicht van de ontwikkelingen op het gebied van wetgeving in de zorg.
Klik hier voor de monitoring wetsvoorstellen Zorg.

Zie ook het jaaroverzicht, waarin alle wetswijzigingen in de zorg van 2019 beschreven zijn.